اینم گفتینو که گفتین.

بزن روم

خاکستری

گاهی واقعا یادم میره چقدر موجود نیازمند و وابسته ایم.

تمام دوره هایی که برام گذشت، تمام آدمایی که از کنارم رد شدن..یا از کنارشون رد شدم یه جورایی حالا وجودمو گرفتن.

از یاد نمیرن، و من به بودنشون نیاز دارم..

همیشه مهربونی یا شایدم حماقت کار دستم داده، هیچوقت نتونستم از کسی جدا شم یا به خاطر توهینی که بهم شده بزنم *** ****** ****.

ولی خب؛ شاید این بخشی از شخصیت منه، همون بخش خاکستری رنگ که معمولا کمتر کسی دوسش داره..

 

 

پ ن: هنوز شمارتو دارم، میتونم بهت پیام بدم اما انقدر عوضی بودی که حتی دلم نمیخواد.

 

پ ن 2 : چطورین؟:))))) 

باور..

چندوقتیه دارم خیلی تلاش میکنم.

که با خدا ارتباط برقرار کنم، کمتر فحش بدم..آدم بهتر و آروم تری باشم.

یکم مثبت نگریمو بالا ببرم، تلاش کنم از هر چیز منفی یه قسمت مثبت پیدا کنم..

قبلا به این کارا میگفتم حماقت، ولی جدیدا به نظرم جذاب تر میاد.

خصوصا زمانی که میبینم واقعا داره اثر میذاره، زمانی که میبینم طبیعت داره تمام تراوشات مثبتمو بهم هدیه میکنه.

یه جورایی، وقتی که منفی فکر میکردم یه جوری بود انگار جوابش پرت میشد تو صورتم..ولی حالا همه چیز ملایم تره.

فکر میکنم این سبک زندگیو ترجیح میدم =]]]]]

خلاصه که، مثبت نگر باشین، واقعا شرایط متفاوت میشه.

من واقعا نمیدونم دین و ایمون و اینا چقد میتونه مفید باشه.

ولی اینکه بدونی یه چیزی، یه کسی هست خیلی مفیده..

حس امنیت میده :))))

حالا تو میخوای حجاب کن میخوای روزه بگیر میخوای امر به معروف کن سطل ماست پرت کن تو صورت مردم و با دینت دیگرانو آزار بده.

ولی من نه آدم محجبه ایم، نه اعتقاد خاصی به دین دارم نه هیچی..

فقط میخوام باورش کنم، چون دارم میبینم که اینا همش بهونس=)

فقط آدم باشیم کافیه..همین.

 

 

پ ن : امروزم نهایی علوممو دادم :") مونده ۷ تا آزمون دیگه تا تموم شه.

پ ن : چطوریایین؟:(